Lenin Ilicz Włodzimierz - Władza radziecka a sytuacja kobiety, Lenin Ilicz Włodzimierz

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Włodzimierz I. Lenin
Władza radziecka
a sytuacja kobiety
Samokształceniowe Koło Filozofii Marksistowskiej
WARSZAWA 2008
Włodzimierz I. Lenin – Władza radziecka a sytuacja kobiety (1919 rok)
Artykuł   Włodzimierza   Iljicza   Lenina   „Władza 
radziecka   a   sytuacja   kobiety”   ukazał   się  z 
podpisem N. Lenin w gazecie „Prawda” nr 249 z 6 
listopada 1919 r.
Podstawa   niniejszego   wydania:   Włodzimierz 
Lenin, „Dzieła wszystkie”, tom 39, wyd. Książka i 
Wiedza, Warszawa 1988.
– 2 –
© Samokształceniowe Koło Filozofii Marksistowskiej
Włodzimierz I. Lenin – Władza radziecka a sytuacja kobiety (1919 rok)
Druga rocznica władzy radzieckiej zmusza nas do tego, abyśmy rzucili ogólne spojrzenie na to, co 
zostało dokonane w ciągu tego czasu, i do zastanowienia się nad znaczeniem i celem przeprowadzonego 
przewrotu.
Burżuazja i jej zwolennicy oskarżają nas o pogwałcenie demokracji. My twierdzimy, że przewrót 
radziecki był niebywałym w świecie bodźcem rozwoju demokracji zarówno w głąb, jak i wszerz, i to 
demokracji   właśnie   dla   mas   pracujących   i   uciskanych   przez   kapitalizm   –   a   zatem   demokracji   dla 
ogromnej   większości   ludu,   a   zatem   demokracji   socjalistycznej   (dla   ludzi   pracy),   w   odróżnieniu   od 
demokracji burżuazyjnej (dla wyzyskiwaczy, dla kapitalistów, dla bogaczy).
Kto ma rację?
Zastanowić  się  dobrze   nad   tym   zagadnieniem,   głębiej   je   przemyśleć  –   to   znaczy   uwzględnić 
doświadczenia dwóch lat i lepiej przygotować się do dalszego wzbogacania tych doświadczeń.
Sytuacja kobiety jest nadzwyczaj wymowną ilustracją różnicy między demokracją burżuazyjną a 
socjalistyczną, daje nadzwyczaj wymowną odpowiedź na postawione pytanie.
W republice   burżuazyjnej  (tzn.  tam,  gdzie  istnieje  prywatna  własność  ziemi,   fabryk, zakładów 
przemysłowych, akcji itd.), choćby to była republika najbardziej demokratyczna, sytuacja kobiety 
nigdzie  
w świecie, w żadnym, nawet najbardziej przodującym kraju
, nie była całkowicie równoprawna. I dzieje 
się tak, mimo że od czasów Wielkiej Rewolucji Francuskiej (burżuazyjno­demokratycznej) minęło już 
przeszło 1¼ wieku.
Demokracja burżuazyjna obiecuje w słowach równość i wolność. W rzeczywistości żadna, nawet 
najbardziej przodująca republika burżuazyjna 
nie dała
 żeńskiej połowie rodzaju ludzkiego ani całkowitej 
prawnej równości z mężczyzną, ani wolności od kurateli i ucisku mężczyzny.
Demokracja   burżuazyjna   jest   demokracją  szumnych   frazesów,   uroczystych   słów,   pięknie 
brzmiących obietnic, gromkich haseł 
wolności i równości
, w rzeczywistości zaś wszystko to osłania brak 
wolności i równości kobiety, brak wolności i równości ludzi pracy i wyzyskiwanych.
Demokracja   radziecka,   czyli   socjalistyczna,   odrzuca   precz   szumne,   ale   kłamliwe   słowa, 
wypowiada   nieubłaganą  wojnę  obłudzie   „demokratów”,   obszarników,   kapitalistów,   czy   też  sytych 
chłopów, którzy bogacą się na spekulacyjnej sprzedaży nadwyżek zboża głodnym robotnikom.
Precz z  tym  nikczemnym  kłamstwem!  Nie  może być,  nie  ma  i  nie  będzie  „równości”  między 
uciskanymi   i   uciskającymi,   między   wyzyskiwanymi   i   wyzyskiwaczami.   Nie   może   być,   nie   ma   i   nie 
będzie prawdziwej „wolności”, dopóki kobieta nie będzie wolna od przywilejów, jakie prawo przyznaje 
mężczyźnie,   dopóki   robotnik   nie   będzie   wolny   od   jarzma   kapitału,   a   pracujący   chłop   –   od   jarzma 
kapitalisty, obszarnika, kupca.
Niechaj kłamcy i obłudnicy, zakute łby i ślepcy, burżua i ich zwolennicy oszukują lud, prawiąc o 
wolności w ogóle, o równości w ogóle, o demokracji w ogóle.
A my mówimy robotnikom i chłopom: zrywajcie maskę z tych kłamców, otwierajcie oczy tym 
ślepcom. Pytajcie:
– Równość jakiej płci z jaką płcią?
– Jakiego narodu z jakim narodem?
– 
Jakiej klasy z jaką klasą?
– Wolność od jakiego jarzma, czyli od jarzma jakiej klasy? Wolność dla jakiej klasy?
Kto mówi o polityce, demokracji, o wolności, o równości, o socjalizmie, nie 
stawiając
 tych pytań, 
nie wysuwając ich na pierwszy plan, nie walcząc z ich ukrywaniem, przemilczaniem, tuszowaniem – jest 
najgorszym   wrogiem   ludzi   pracy,   wilkiem   w   owczej   skórze,   najbardziej   zawziętym   przeciwnikiem 
robotników i chłopów, sługą obszarników, carów, kapitalistów.
W ciągu dwu lat władza radziecka w jednym z najbardziej zacofanych krajów Europy uczyniła dla 
wyzwolenia kobiety, dla zrównania jej z „silną” płcią tyle, ile w ciągu 130 lat nie uczyniły wszystkie 
razem wzięte przodujące, oświecone, „demokratyczne” republiki całego świata.
– 3 –
© Samokształceniowe Koło Filozofii Marksistowskiej
www.skfm.w.pl
Włodzimierz I. Lenin – Władza radziecka a sytuacja kobiety (1919 rok)
Oświata, kultura, cywilizacja, wolność – wszystkie te szumne słowa kojarzą się we wszystkich 
kapitalistycznych, burżuazyjnych republikach świata z niesłychanie podłymi, odrażającymi i wstrętnymi, 
bestialskimi   i   brutalnymi   ustawami   o   nierówności   kobiety   na   mocy   ustaw   o   prawie   małżeńskim   i   o 
rozwodzie, o nierówności między dzieckiem nieślubnym i dzieckiem „z prawego łoża”, o przywilejach 
mężczyzn, o poniżaniu i upokarzaniu kobiet.
Jarzmo   kapitału,   ucisk   „świętej   własności   prywatnej”,   despotyzm   mieszczańskiej   tępoty, 
chciwości   drobnego   właściciela   –   oto   co   sprawiło,  że   nawet   najbardziej   demokratyczne   republiki 
burżuazyjne nie ośmieliły się targnąć na te wstrętne i nikczemne ustawy.
Republika   Radziecka,   republika   robotników   i   chłopów,   zmiotła   te   ustawy   natychmiast,   nie 
pozostawiła kamienia na kamieniu z owego gmachu burżuazyjnego kłamstwa i burżuazyjnej obłudy.
Precz z tym kłamstwem! Precz z kłamcami, którzy prawią o wolności i równości 
dla wszystkich

dopóki   istnieje   uciskana   płeć,   dopóki   istnieją  uciskające   klasy,   dopóki   istnieje   prywatna   własność 
kapitału,   prywatna   własność  akcji,   dopóki   są  ludzie   syci,   mający   nadwyżki   zboża   i   w   ten   sposób 
ujarzmiający   głodnych.   Nie   wolność  dla   wszystkich,   nie   równość  dla   wszystkich,   ale  
walka
  z 
ciemięzcami i wyzyskiwaczami, 
zlikwidowanie możliwości
 uciskania i wyzyskiwania. Oto nasze hasło!
Wolność i równość dla uciskanej płci!
Wolność i równość dla robotnika, dla pracującego chłopa!
Walka z ciemięzcami, walka z kapitalistami, walka z kułakiem spekulantem!
Oto nasze hasło bojowe, oto nasza proletariacka prawda, prawda walki z kapitałem, prawda, którą 
rzuciliśmy w twarz światu kapitału z jego ckliwymi, obłudnymi, napuszonymi frazesami o wolności i o 
równości 
w ogóle
, o wolności i o równości 
dla wszystkich
.
I właśnie dlatego, że zerwaliśmy maskę tej obłudy, że z rewolucyjną energią urzeczywistniamy 
wolność  i   równość  dla   uciskanych   i   dla   ludzi   pracy   wbrew   ciemięzcom,   wbrew   kapitalistom,   wbrew 
kułakom – właśnie dlatego robotnicy całego świata tak wysoko cenią władzę radziecką.
Właśnie   dlatego   w   dniu   drugiej   rocznicy   władzy   radzieckiej   we   wszystkich   krajach  świata 
sympatia mas robotniczych, sympatia uciskanych i wyzyskiwanych jest po naszej stronie.
Właśnie   dlatego   w   dniu   drugiej   rocznicy   władzy   radzieckiej   –   mimo   głodu   i   chłodu,   mimo 
wszystkich naszych cierpień, wywołanych najazdem imperialistów na Rosyjską Republikę Radziecką – 
jesteśmy   pełni   niezłomnej   wiary   w   słuszność  naszej   sprawy,   niezłomnej   wiary   w   nieuniknione 
zwycięstwo władzy radzieckiej na całym świecie.
– 4 –
© Samokształceniowe Koło Filozofii Marksistowskiej
www.skfm.w.pl
[ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • jausten.xlx.pl